قند

قند از دو محصول چغندر و نیشکر به دست می آید که بصورت حبه و کله و کلوخه تولید و عرضه می گردد درصد رطوبت قند حبه نسبت به کلوخه کمتر است. نیشکر با نام علمی Saccharum Officinarum گیاه غول پیکری از تیره غلات (Gramineae) است که به صورت چند ساله برای برداشت ساقه حاوی قند آن تولید می شود. ساقه نیشکر دارای مغز است که قند در آن ذخیره می گردد. ذخیره ساکارز بیشتر در قسمتهای مرکزی و پایین انجام می شود . نیشکر محصول مناطق حاره و نیمه حاره ای می باشد. تولید نیشکر در نواحی که میانگین حرارت ماهیانه طی حداقل 8 ماه از سال حدود 20 درجه سانتیگراد یا بیشتر باشد امکان پذیر است، مشروط بر آنکه در هیچ ماهی از سال یخبندان وجود نداشته باشد. چغندر قند با نام علمی Beta vulgaris از تیره اسفناج گیاهی دو ساله است که بصورت گیاهی یکساله زراعت می شود. چغندر قند طی دوره رشد رویشی فاقد ساقه بوده و بصورت مجموعه ای از برگهای بزرگ افقی تا عمودی مشاهده می شود. طول دوره رشد برای تولید قند 6 تا 9 ماه می باشد. محصول زراعی چغندر ریشه ای است بزرگ و آبدار که شامل سه قسمت است: 1- طوقه: که قسمت بالائی ضخیم شده و برگها از آن منشأ می گیرد. 2- منطقه کوتاه و صاف در زیر طوقه که گردن گفته می شود: گردن قطورترین منطقه ریشه می باشد. 3- قسمت گوشتی ریشه: که ذخیره قند در آن انجام می گیرد. مقدار قند در منطقه گردن و طوقه پایین است و در ارقام اصلاح شده به 16 تا 20 درصد می رسد. تمام انواع قند در این زیرگروه قرار می گیرند.